افزایش درآمد به چه قیمتی؟
یکی دیگر از تخلفاتی که این روزها شاهد وقوع آن در برخی از شعب شرکت ها هستیم و حجم آن نیز در حال افزایش است، تعیین استراتژی فروش و اجبار بازاریابان به خرید مبلغ مشخص محصولات در هرماه می باشد. با اینکه قانون گذاران در ماده 9 آیین نامه اجرایی چگونگی صدور و تمدید پروانه کسب و نحوه نظارت بر افراد صنفی در فضای مجازی، شرکت ها را از هر گونه اجبار در خرید یا سرمایه گذاری و یا دریافت هرگونه وجه از بازاریابان برای ورود به شبکه بازاریابی منع کرده اند، مشاهده می کنیم که برخی سرگروه ها به عنوان توصیه، بازاریابان جدیدالورود را به منظور کسب پورسانت ترغیب به خرید حجم غیر معقول محصولات در یک ماه می نمایند که این بازاریابان قادر به فروش آن در یک دوره زمانی منطقی نیستند. این اقدام بر خلاف آیین نامه نه تنها بازاریابان را به سمت زیان مالی سوق می دهد؛ بلکه بر اعتبار حرفه بازاریابی شبکه ای در کشور نیز صدمه خواهد زد، زیرا همان طور که می دانیم اجبار در خرید یکی از مصادیق بارز طرح های هرمی بوده و منجر به انبار کردن کالا ها توسط بازاریابان و وارد آمدن زیان های مالی به آنان خواهد شد.
بازاریابان بدون آنکه مشتری برای این محصولات داشته باشند و صرفاً به منظور افزایش پورسانت دریافتی شان اقدام به خرید این حجم تحمیلی و توصیه شده توسط بالاسریشان می نمایند. وقتی نگاهی به آیین نامه مصوب سایر کشورهای فعال در عرصه بازاریابی شبکه ای می اندازیم، می بینیم که آن ها نیز در قوانین و مقررات و آیین نامه مصوبه شان تأکید بر عدم اجبار در خرید محصولات توسط بازاریابان داشته اند و حتی مجازات هایی را برای شرکت هایی که بازاریابانشان مرتکب چنین تخلفی می شوند، در نظر گرفته اند. برای مثال در آیین نامه مصوب انجمن فروش مستقیم اروپا عنوان شده است شرکت ها نباید فروشندگان مستقیمشان را ملزم یا تشویق به خرید حجم غیر معقول و زیادی از کالا نمایند. همچنین نباید آن ها را ملزم یا تشویق به خرید کالا به صورت متناوب کرده، به طوری که نتوان این حجم کالا را در زمان معقول فروخته یا به مصرف برسانند. همچنین در این آیین نامه وظیفه تشخیص حجم معقول موجودی کالا را نیز بر عهده شرکت گذاشته است و آن ها را ملزم کرده است رابطه میان حجم موجودی کالا، امکان فروش واقع گرایانه آن، ذات رقابتی محصولات و شرایط بازار و ضوابط شرکت در رابطه با بازخرید کالا را در نظر بگیرند.
وقتی نگاه به عملکرد شرکت های فعال بازاریابی شبکه ای در کشور خود می اندازیم، می بینیم که در زمینه نظارت بر روی عملکرد شعب و بازاریابانشان کوتاهی انجام داده اند؛ البته برخی از شرکت ها در سیستم نرم افزاری خود تمهیداتی را در نظر گرفته اند تا بازاریابان نتوانند در بدو ورود خود حجم بالای خرید را انجام دهند؛ اما این اقدام به تنها یی کافی نبوده است، زیرا برخی از سرگروه ها با انجام برخی اقدامات فریبکارانه از قبیل خرید در طی چند دوره در طول یک ماه، همان مبلغ مدنظر خودشان را به بازاریابان تحمیل می نمایند و برای رسیدن به پاداش علاوه بر ایجاد نارضایتی در بازاریابان، چهره این حرفه نوپا در کشور را خدشه دار می نمایند. متأسفانه این افراد فراموش کرده اند که رسالت اصلی حرفه بازاریابی شبکه ای، خرده فروشی محصولات است نه دریافت پورسانت و آن ها می توانند با آموزش فنون فروش به زیر مجموعه شان نه تنها فروششان در یک دوره زمانی هرچند طولانی افزایش دهند و به در آمد دلخواهشان دست پیدا کنند؛ بلکه می توانند در جهت قرار گرفتن این حرفه در جایگاه خودش نیز خدمت رسانی کنند، اما متأسفانه آن ها به جای فعالیت علمی و قانونی در این حرفه راه های دور زدن قانون را در پیش گرفته اند و متوجه صدماتی که در بلند مدت به آینده این حرفه خواهند زد، نیستند.
بازاریابان بدون آنکه مشتری برای این محصولات داشته باشند و صرفاً به منظور افزایش پورسانت دریافتی شان اقدام به خرید این حجم تحمیلی و توصیه شده توسط بالاسریشان می نمایند. وقتی نگاهی به آیین نامه مصوب سایر کشورهای فعال در عرصه بازاریابی شبکه ای می اندازیم، می بینیم که آن ها نیز در قوانین و مقررات و آیین نامه مصوبه شان تأکید بر عدم اجبار در خرید محصولات توسط بازاریابان داشته اند و حتی مجازات هایی را برای شرکت هایی که بازاریابانشان مرتکب چنین تخلفی می شوند، در نظر گرفته اند. برای مثال در آیین نامه مصوب انجمن فروش مستقیم اروپا عنوان شده است شرکت ها نباید فروشندگان مستقیمشان را ملزم یا تشویق به خرید حجم غیر معقول و زیادی از کالا نمایند. همچنین نباید آن ها را ملزم یا تشویق به خرید کالا به صورت متناوب کرده، به طوری که نتوان این حجم کالا را در زمان معقول فروخته یا به مصرف برسانند. همچنین در این آیین نامه وظیفه تشخیص حجم معقول موجودی کالا را نیز بر عهده شرکت گذاشته است و آن ها را ملزم کرده است رابطه میان حجم موجودی کالا، امکان فروش واقع گرایانه آن، ذات رقابتی محصولات و شرایط بازار و ضوابط شرکت در رابطه با بازخرید کالا را در نظر بگیرند.
وقتی نگاه به عملکرد شرکت های فعال بازاریابی شبکه ای در کشور خود می اندازیم، می بینیم که در زمینه نظارت بر روی عملکرد شعب و بازاریابانشان کوتاهی انجام داده اند؛ البته برخی از شرکت ها در سیستم نرم افزاری خود تمهیداتی را در نظر گرفته اند تا بازاریابان نتوانند در بدو ورود خود حجم بالای خرید را انجام دهند؛ اما این اقدام به تنها یی کافی نبوده است، زیرا برخی از سرگروه ها با انجام برخی اقدامات فریبکارانه از قبیل خرید در طی چند دوره در طول یک ماه، همان مبلغ مدنظر خودشان را به بازاریابان تحمیل می نمایند و برای رسیدن به پاداش علاوه بر ایجاد نارضایتی در بازاریابان، چهره این حرفه نوپا در کشور را خدشه دار می نمایند. متأسفانه این افراد فراموش کرده اند که رسالت اصلی حرفه بازاریابی شبکه ای، خرده فروشی محصولات است نه دریافت پورسانت و آن ها می توانند با آموزش فنون فروش به زیر مجموعه شان نه تنها فروششان در یک دوره زمانی هرچند طولانی افزایش دهند و به در آمد دلخواهشان دست پیدا کنند؛ بلکه می توانند در جهت قرار گرفتن این حرفه در جایگاه خودش نیز خدمت رسانی کنند، اما متأسفانه آن ها به جای فعالیت علمی و قانونی در این حرفه راه های دور زدن قانون را در پیش گرفته اند و متوجه صدماتی که در بلند مدت به آینده این حرفه خواهند زد، نیستند.