غزلی تقدیم به شهدای گمنام
ای فاتح خوبیها گمنام تویی یامن؟
شوریده دل شیدا گمنام تویی یامن ؟
برگشتی ازآغوش خاموش بیابانها
کردی به دل ما جا گمنام تویی یا من ؟
یک کوه صلابت بود ، تابوت تو بردوشم
هم وزن شقایقها گمنام تویی یا من ؟
درعاشقی ومستی صد گونه خطر کردی
دریا دل بی پروا گمنام تویی یامن ؟
من درقفس خویشم ، درفکرپس وپیشم
تو فارغی ازاینها گمنام تویی یامن ؟
من همنفس درد و اندیشه بیمارم
تو هم سخن زهرا گمنام تویی یامن ؟
از آبروی نامت برمحو گناهنم
شد روزنه ای پیدا گمنام تویی یامن ؟