امام باقر علیه السلام :

    اِنَّ هذا الِلّسانَ مِفْتاحُ کُلِّ خَیْرٍ وَ شَرٍّ، فَیَنْبَغى لِلْمُؤْمِنِ اَنْ یَخْتِمَ عَلى لِسانِهِ کَما یَخـْتِمُ عَلى ذَهَبِهِ وَ فِضَّـتِهِ؛

همانا این زبان، کلید هر نیک و بد و خیر و شرّ است، پس سزاوار است که مؤمن بر زبان خویش مُهر بزند، همان گونه که بر طلا و نقره‏ اش لاک و مُهر مى ‏زند.
تحف العقول، ص 298