در حال بارگذاری ...
یکشنبه 26 مرداد 1404
tvu.ac.ir

اندیشکده های آمریکایی در مورد فن دیپلماسی آقای خامنه ای چه می گویند؟

علی علیزاده، تحلیلگر بی بی سی فارسی در برنامه صفحه 2، ضمن اشاره به مقاله‌ای که اخیرا توماس فریدمن تحلیلگر ارشد آمریکایی در روزنامه نیویورک تایمز نوشته، به دست بالاتر ایران در گفت‌وگوهای هسته ای اذعان کرد.در بخشی از این برنامه، علیزاده اظهار داشت: آقای خامنه ای را چه در سیاست داخلی دوست داشته باشیم، منتقدش باشیم،... ایشان معمار بزرگ گرفتن تضمین امنیتی برای نظام جمهوری اسلامی بودند که در ۳۷ سال گذشته، متوهمانه هم نبوده، توسط دشمنان خارجی به معنای سیاست واقعی، از اطراف محاصره شده و ایشان، از سال ۲۰۰۴ به این ور، به نظرم با یک هوشمندی زیادی فهمیدن که به خاطر شکست های متعدد جنگ طلبان آمریکایی در افغانستان و عراق، فضا مهیا شده، ایشان از فضای تدافعی، (عقب نشینی که ایران کرد از بعد ۱۱ سپتامبر)، افغانستان واگذار کرد در کنفرانس بن، همه گونه همکاری کرد، از فضای تدافعی به فضای تهاجمی، سیاست خارجی ایران را چرخاندند، معمار این حرکت آقای خامنه ای بوده.‌

این تحلیلگر بی بی سی در ادامه گفت: حرف من نیست، حرف توماس فریدمن در نیویورک تایمز دو روز گذشته است، که اگر من خانه داشته باشم حتما می دهم به آقای خامنه ای آن را بفروشند. یکی از بهترین مذاکره کننده های دنیاست. یک به شش مذاکره کرد. ایران در یک طرف و شش قدرت بزرگ جهان در طرف دیگر.‌‌

وی همچنین بیان داشت: اما هدف آقای خامنه ای چه بود؟ آیا ساختن بمب اتم بود؟ نه‌! رسیدن به تکنولوژی بالقوه بود برای گرفتن تضمین امنیتی؛ آیا بهش رسید؟ به نظر من اگر توافق انجام بشه بهش می رسه؛ اگر توافق انجام نشه باز هم بهش می رسه. دست آمریکا خالیه. آمریکا نمی تواند از آن هواپیمای بی۲ که راه انداخته و از تهدید‌های نظامی علیه ایران استفاده کند. برای همین هم هست که ایران عقب ننشسته، به گفته همه این آمریکاست که عقب نشسته....

پیش از این «ری تکیه»، عضو ارشد اندیشکده «شورای  روابط خارجی» و کارشناس سابق وزارت خارجه آمریکا در امور ایران در یادداشتی دستاوردهای فعلی ایران در مذاکرات هسته‌ای را مدیون نبوغ آیت‌الله العظمی خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب دانست.

وی در این یادداشت  با عنوان «نبوغ راهبردی رهبر عالی ایران» در روزنامه واشنگتن‌پست،به مواضع محکم آیت‌الله العظمی خامنه‌ای در برابر جریان‌سازی‌های غربی در برابر برنامه هسته‌ای ایران اشاره کرده و می‌نویسد: «در حالی که [آیت‌الله] خامنه‌ای محکم ایستاده بود، قدرتهای جهانی مترلزل بودند.»

به نوشته او آیت‌الله خامنه‌ای در حال حاضر فرماندهی پراهمیت‌ترین کشور با مرزهایی گسترده از خلیج فارس تا سواحل مدیترانه را به عهده دارد.این تحلیلگر مشهور غربی یادداشت خود را اینگونه به پایان رساند: «او (رهبر ایران) با خالی‌ترین دست وارد مذاکرات شد و در قوی‌ترین موضع قرار گرفت. خداوند واقعاً بزرگ است.»

اندیشکده رند هم در گزارشی از موضع گیریهای سخت مقام معظم رهبری در مقابل تهدیدات آمریکا نوشت :[آیت‌الله] خامنه‌ای با فشار به راحتی تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد. وی از زندان، ترور ، جنگ هشت ساله ایران و عراق و اعتراضات نجات یافته است و چند دهه تحریم را تحمل کرده است. او به برنامه هسته‌ای ایران نه تنها به عنوان حق طبیعی و قانونی بلکه به عنوان معیار موفقیت تهران در مقابل ایالات متحده، می‌نگرد. سال 2012، وی اغلب درباره «افول» ایالات متحده در خاورمیانه، علناً صحبت کرده است که این افول تا حدی با سقوط سه حاکم طرفدار آمریکا همراه با تزلزل سایر متحدین ایالات متحده منعکس می‌شود.

در همین حال در راستای تحلیل مواضع رهبری در باره موضوع هسته ای اندیشکده بنیاد دفاع از دموکراسی در یادداشتی به قلم عضو ارشد این مؤسسه به بررسی بیانات و موضع رهبری در خصوص مذاکرات هسته‌ای و بیانیه لوزان پرداخت و نوشت: [آیت‌الله] علی خامنه‌ای اظهار کرد که به مذاکره‌کنندگان خود اعتماد دارد، فضای مانور کافی در اختیار آنها قرار می‌دهد، و در جزئیات توافق دخالت نمی‌کند.

به نوشته این اندیشکده ؛ «قابلیت‌های نظامی» مدت‌هاست که کلیدواژه حکومت جهت اشاره به موشک‌های بالستیک و «ابعاد نظامی احتمالی» برنامه هسته‌ای به شمار می‌رود. مسئله کلی‌تر اینکه [آیت‌الله] خامنه‌ای نسبت به امیدواری مذاکره‌کنندگان مبنی بر تصویب و اجرای چیزی فراتر از پروتکل الحاقی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی توسط ایران در راستای نظارت و راستی‌آزمایی واکنش منفی نشان داد. وی در این رابطه اظهار داشت: «هیچ‌گونه شیوه نظارت غیرمتعارف که ایران را به یک کشور اختصاصی از لحاظ نظارت‌هاتبدیل کند، مورد قبول نیست و نظارت‌ها باید تنها در محدوده همان نظارت‌هایمتعارفی که در همه دنیا انجام می‌شود اعمال شود، نه بیشتر».

اندیشکده بنیاد دفاع از دموکراسی  نوشت: مطالبات اخیر رهبر ایران بدون شک دولت «اوباما» را تحت فشار خواهد گذاشت تا در صورتی که خواهان تبدیل چارچوب «مورد توافق» به یک توافق نهایی است امتیازات بیشتری به ایران بدهد.