جملات پندآموز از امام علی (ع)
هرگاه خداوند بخواهد کسی را خوار گرداند ، او را از علم و دانش بی بهره می سازد.
بسا یک خوردن ، از خوردن های زیادی جلوگیری می کند.
غصه نیمی از پیری است.
سخن و حرف را تا نگفته ای در اختیار توست و هنگامی که آن را بیان کردی تو در بند سخن گرفتار می شوی.
اگر در رفتار و کردار خویش نخست به ژرفی اندیشه نمائی در هر کار ، سرانجام نیک یابی.
اگر بخواهی از برادری ببری راهی برای برگشتن باز گذار ، شاید لازم شود.
عبرتی را که از تحولات تاریخ بر می گیریم ، پندی گرانمایه باشد که چراغ صفت ، راه زندگی را از چاه باز نماید.
دل بی دوست درخت بی ثمر است.
حوادث اگر همانند یکدیگر بودند ، آخرین را با آغازین مقایسه و ارزیابی می کنند.
هر چیز که شمردنی است ، پایان می پذیرد و هرچه را که انتظار می کشیدی ، خواهد رسید.
انسان با نفسی که می کشد ، قدمی به سوی مرگ می رود.
کسی که خود را رهبر مردم قرار داد باید پیش از آن که به تعلیم دیگران بپردازد ، خود را بسازد و پیش از اینکه به گفتار تربیت کند ، با کردار تعلیم دهد. زیرا آن کس که خود را تعلیم دهد و ادب کند سزاوارتر به تعظیم است از آن که دیگری را تعلیم دهد و ادب بیاموزد.
دنیا بدن ها را فرسوده ، آرزوها را تازه ، مرگ را نزدیک و خواسته ها را دور و دراز می کند ، کسی که به آن دست یافت خسته می شود و آنکه به دنیا نرسید رنج می برد.
چون عقل کامل گردد ، سخن اندک شود.
نادان یا تندرو است یا کندرو!
اگر به آنچه که می خواستی نرسیدی ، از آنچه هستی نگران نباش.
عفت ورزیدن زینت فقر و شکرگزاری زینت بی نیاری است.
از بخشش اندک شرم مدار که محروم کردن ، از آن کمتر است.
از دست دادن حاجت بهتر از درخواست کردن از نااهل است.
از دست دادن دوستان ، غربت است.
اهل دنیا مانند سوارانی در خواب مانده اند که آنان را می رانند.
اگر تو را ستودند ، بهتر از آنان ستایششان کن و اگر به تو احسان کردند ، بیشتر از آنان به آنان ببخش. به هر حال ، پاداش بیشتر برای آغاز کننده است.
زبان تربیت نشده ، درنده ای است که اگر رهایش کنی ، می گزد!
آنکه تو را هشدار داد ، چون کسی است که تو را مژده داد.
قناعت ، ثروتی است پایان ناپذیر.
ثروتمندی در غربت ، مانند در وطن بودن است و تهیدستی در وطن ، غربت است.
شکیبایی بر دو نوع است:
۱- شکیبایی بر آنچه خوش نمی داری
۲- شکیبایی بر آنچه دوست می داری
هیچ ثروتی چون عقل ، هیچ فقری چون نادانی ، هیچ ارثی چون ادب و هیچ پشتیبانی چون مشورت نیست.
سزاوارترین مردم به عفو کردن ، تواناترینشان به هنگام کیفر دادن است.
عیب تو تا آنگاه که روزگار با تو هماهنگ باشد ، پنهان است.
مردم به کسی روی می آورند که خوشرویی کند.
از یورش بزرگوار به هنگام گرسنگی و از تهاجم انسان پست به هنگام سیری بپرهیز.
پیروزی در دور اندیشی ، دور اندیشی در به کارگیری صحیح اندیشه و اندیشه صحیح به رازداری است.
ارزش مرد به اندازه ی همت او ، راستگویی او به میزان جوانمردیش ، شجاعت او به قدر ننگی است که احساس می کند و پاکدامنی او به اندازه غیرتش می باشد.
گناهی که تو را پشیمان کند بهتر از کار نیکی است که تو را به خودپسندی وا دارد.
از قسم خوردن بپرهیزید چرا که کالا را تلف می کند و برکت را از بین می برد.
خوشا به حال کسی که به یاد معاد باشد ، برای حسابرسی قیامت کار کند ، با قناعت زندگی کند و از خدا راضی باشد.
قلب احمق در دهان او و زبان عاقل در قلب او قرار دارد.
زبان عاقل در پشت قلب اوست و قلب احمق در پشت زبانش قرار دارد.
۱ـ از دوستی با احمق بپرهیز ، چرا که می خواهد به تو نفعی رساند اما دچار زیانت می کند.
۲ـ از دوستی با بخیل بپرهیز ، زیرا آنچه را که سخت به آن نیاز داری را از تو دریغ می کند.
۳ـ از دوستی با بدکار بپرهیز ، که با اندک بهایی تو را می فروشد.
۴ـ از دوستی با دروغگو بپرهیز ، که او به سراب می ماند ، دور را به تو نزدیک ، و نزدیک را به تو دور می نمایاند.
۱ـ ارزشمندترین بی نیازی ، عقل است ۲ـ بزرگترین فقر ، بی خردی است ۳ـ ترسناک ترین تنهایی ، خودپسندی است ۴ـ گرامی ترین ارزش خانوادگی ، اخلاق نیکوست.
کسی که آرزوهایش طولانی است ، کردارش ناپسند است.
بخشنده باش اما زیاده روی نکن ، در زندگی حسابگر باش اما سخت گیر مباش.
نیکوکار ، از کار نیک بهتر و بدکار ، از کار بد بدتر است.
ارزش هر کس به اندازه دانش اوست.
بگذارید و بگذرید ، ببینید و دل نبندید.
هشدار! هشدار! به خدا سوگند ، خداوند چنان پرده پوشی کرده که می پنداری تورا بخشیده است!
هنگامی که تو زندگی را پشت سر می گذاری ، مرگ به تو روی می آورد ، پس دیدار با مرگ چه زود خواهد بود.
برترین زهد ، پنهان داشتن زهد است!
با درد خود بساز ، چندان که با تو سازگار است.
کسی که کردارش او را به جایی نرساند ، افتخارات خاندانش اورا به جایی نخواهد رسانید.
ترس با نا امیدی و شرم با محرومیت همراه است و فرصت ها چون ابر می گذرند ، پس فرصت های نیک را غنیمت شمارید.
آن کس که در پی آرزوی خویش تازد ، مرگ او را از پای در آورد.
کسی را که نزدیکانش واگذارند ، بیگانه او را پذیرا می گردد.
ناتوان ترین مردم کسی است که در دوست یابی ناتوان است و از او ناتوان تر کسی است که دوستان خود را از دست بدهد.
اگر بر دشمنت دست یافتی ، بخشیدن او را شکرانه ی پیروزی قرار بده.
با مردم آنگونه معاشرت کنید که اگر مردید ، بر شما اشک بریزند و اگر ماندید ، با اشتیاق به سوی شما آیند.
از ویژگی های انسان در شگفتی بمانید که با پاره ای پی
سینه ی خردمند ، صندوق راز اوست و خوشرویی ، وسیله ی دوست یابی و شکیبایی ، گورستان پوشاننده ی عیب هاست.
دانش ، میراثی گرانبها و آداب ، زیورهای همیشه تازه و اندیشه ، آیینه ای شفاف است.
ناتوانی ، آفت و شکیبایی ، شجاعت و زهد ، ثروت است و پرهیزکاری ، سپر نگه دارنده است و چه همنشین خوبی است ، راضی بودن و خرسندی.
آن که جانش را با طمع ورزی بپوشاند ، خود را پست کرده و آن که راز سختی های خود را آشکار سازد ، خود را خوار کرده و آن که زبانش را بر خود حاکم کند ، خود را بی ارزش کرده است.
در فتنه ها ، مانند شتر دو ساله باش ، نه پشتی دارد که سواری دهد و نه پستانی تا او را بدوشند.
نشانه ایمان ، این است که راستگویی را هر چند به زیان تو باشد بر دروغگویی ، گرچه به سودت باشد ترجیح دهی.
صفتی بدتر از دروغ وجود ندارد.
هرکس در نعمت های خداوند بیندیشد ، موفق می شود.
کسی که دو روزش یکی باشد ضرر کرده است.
خردمتد به کار خویش تکیه کند و نادان به آرزوهای خویش.
اگر خواهان نجات هستید ، غفلت و بی خبری را رها کنید و بر تلاش و جدیت پایبند باشید.
مقام و مرتبت هرکس به قدر همت اوست و صدق او به قدر جوانمردی اوست و شجاعتش به قدر حمیت اوست و عفت او به قدر غیرت اوست.
جوانمرد کسی است که عطایش به درخواست پیشی گیرد.
آن کس که از لباس تقوا برهنه شد ، به هیچ لباسی پوشیده نمی شود.
سودمندترین داروها رها کردن آرزوهاست.
پیروزی به دوراندیشی است و دور اندیشی به جولای اندیشه و اندیشه به نگاه داشتن اسرار.
ارزش هرکس آن چیزی است که نیکو انجام دهد.