آسیب شناسی جنگ نرم ایران در فضای سایبری ورسانه ایی

ضعفهای دیپلماسی عمومی ایران

البته دیپلماسی عمومی و دیپلماسی رسان های در همه کشورها ازجمله در ایران وجود دارد اما درباره ایرانی در این تقابل آشکار چیست؟ شبکه های خارجی فارس یزبان چه نقشی در این فرایند ایفا کرد هاند؟ رسانه ملی ایران برای مقابله

با این جنگ نرم رسانه ای چه اقداماتی انجام داده است؟ فضای سایبر ایرانی چه جایگاهی در این کارزار رسان های و سایبری دارد؟راهکارها و راهبردهای مقابله با این جنگ در شرایط حاضر چیست؟

جنگ نرم بایدا ذعان کرد کها ین دیپلماسی بسیار ضعیفا جراشده وب ههیچ وجه در حد وا ندازه ی ظرفی تهای فرهنگی و رسان های نیروی

انسانی و قدرت نرم افزاری ما نبوده است. خلأها و ضع فهایی در بعد داخلی مشاهده م یشود که به برخی از آ نها اشاره می شود: اولین

مشکل و ضعفی که داریم عدم استفاده از تمام ظرفی تهای نرم افزاری ما در جنگ سایبری و دیپلماسی عمومی است. وقتی بحث جنگ

پیش می آید دیگر جناح و گروه و آدم و گرایش و قشر و فرقه و این چیزها نداریم، مرز نمی شناسد تمام گرو ههای داخلی در این زمینه

باید فعال  شوند. مثلاً تخریب چهره هنرمندان ملی ا یران مانند شجریان و آقای ا فتخاری خلاف منافع ملی کشورا ست.ا ینکه ما بیاییم

آد مهایی که استوان ههای موسیقی ما هستند این ها را به هر دلیل و بهانه ای دفع بکنیم باعث شود که به اردوگاه جنگ نرم دشمن بروند.

وقتی یک شهروند خارجی وارد ایران میشود و بافرهنگ ایرانی تماس می گیرد اول ازهمه، موسیقی را از ایران درک میکند، هنر

را درک میکند، فیلم را درک می کند، سینما و تئاتر را درک می کند و اصلاً کاری ندارد این موسیقی در چارچوب اختلافات داخلی

ایران در کدام جناح یا قدرت یا دسته بندی قرار م یگیرد ما از درون ای نها را شقه شقه م یکنیم. دفع م یکنیم یعنی داریم به زیرساختها

و ریشه های قدرت نرم خودمان ضربه می زنیم. ژوزف نای در کتابش با عنوان قدرت نرم، عناصری را به عنوان زیربناهای قدرت نرم

معرفی می کند که برخی از آن ها موسیقی و هنر هستند همینها زیرساختهای جنگ نرم را نیز می سازند. وقتی شما مبانی قدرت نرم

را بشناسید خواهید دانست ورزش جز مبانی قدرت نرم است موسیقی، هنر، دانشگاه ها، توریسم، گردش گری، آثار باستانی، فرهنگ

یک ملت و سبک زندگی یک ملت، قدرت ما ست تا به بهانه های مختلف تیشه به  ریشه ها ی ناب زنندا ین پایه های قدرت ما

را فرومی پاشاند و نمیتوانیم در جنگ نرم موفق باشیم.

 

آسیب شناسی جنگ نرم ایران در فضای سایبر و رسان های

متأسفانه ما در بحث قدرت نرم بیش تر حالت دافعه داریم تا

جاذبه. درحال طبق رهنمود مقام معظم رهبری، ما باید در

عرصه داخلی جذب حداکثری و دفع حداقلی داشته باشیم یعنی

از تمام ظرفیت های نظام برای تقابل فرهنگی با کشورهای مخاصم

استفاده کنیم.

مردم و قدرت نرم

مبنایی ترین عنصر قدرتمند ، مردم هستند،برخی دیگرا ز

عناصر قدرت نرم عبارت اند از: سرمایه اجتماعی، اعتماد عمومی،

مشارکت عمومی، فرهنگ عمومی، آموز شهای عمومی و تمام

داشت ههایی که در مردم وجود دارد، محلی گرایی، بومی گرایی،

خرده فرهنگها، فرهنگ های سنتی و لای ههای مختلفی که در

درون مردم وجود دارد.

این چیزی است که  اتفاقاً ما باید بیش ترین تمرکز را برایش

داشته باشیم چون ما نقطه قوتمان این است، ما یک فرهنگ تازه

متولدشده  وبی ریشه در دنیا نیستیم، ما ملتی هستیم که بزر گترین

روسای جمهور دنیا به احترام فرهنگ این   مردم کلاه خود را

ازسرشان برمی دارند، فرهنگی که چند هزارسال ریشه دارد، در

دنیا تمدن ساز بوده و این چیزی است که مشخصه و ویژگی مردم

ایران است این هیچ ربطی به این دولت، دولت قبل و آینده ندارد،

اصل یترین ویژگی قدرت نرم ایران مردم هستند. اگر ما بتوانیم از

ظرفیت های مردم برای مقابله با این هجم ههای خارجی استفاده

بکنیم بیشترین موفقیت را کسب خواهیم کرد.

اما از این ظرفی تها و پتانسیلها و سرمای ههای مردم چگونه و

کجاها باید استفاده شود؟ اولین چیز استفاده در رسانه است. یک

اصطلاح در علوم ارتباطات به نام تصویر ملی یا ایمیج یا انگاره

ملی وجود دارد. کشورها را با این ایمی جها و تصویرها می شناسند.

هویت ملی در دنیا با تصویر ملی مشخص می شود، یعنی آن نگاه

تصور وتجسمی که یک ملت از خودش در دنیا ب هجا می گذارد،

وقتی شما می شنوید آلمان یا مردم آلمان چه تصویری در ذهنتان

شکل م یگیرد؟ وقتی م یگوید مردم افغانستان چه تصویری شکل

می گیرد؟ وقتی م یگوید مردم ژاپن یا چین یا کشورهای عربی چه

تصویری  شکل م یگیرد؟ا ین تصویر، تصویری است که در دنیا

قدرت آفرین است و حرف می زند، ما در داخل ایران در ترسیم

این تصویر ضعف داشته ایم.

برای ا یجاد یک تصویر مطلوب ا زا یران باید از ساد هترین

ابزارها استفاده کرد ازجمله پیشنها دها عملی که رسان ههایی مانند

صدا وسیما قادر به اجرای آن هستند، نشان دادن زندگی افراد

عادی جامعه است وقتی یک توریست وارد کشور می شود وارد

فرودگاه میشوید تصویرش از ایران به هم می ریزد، چرا؟ چون

فکر میکرده واردا یران که بشود باید سینه خیزبرودا لآن همه جا

خشونت و بمب و موشک و این ها است، حتماً یقه اش را می گیرند

می اندازند زندان! الآن قرار است یک حادثه ای برایش رخ بدهد،

وقتی وارد ایران میشود تعجب می کند ، در سال 1376 کنفرانس

سران اسلامی برگزار شد خیلی از خبرنگارهای کشورهای عربی

وارد ایران که شدند کنفرانس را ول کردند رفتند در خیابان از

خانمهایی که رانندگی می کردند فیلم می گرفتند از آنها سوال

شد اینها که جذاب نیست فیلم برنامه کنفرانس اسلامی را بیایید

بگیرید گفتند نه این برای ما مهم تر است این برای ما عجیب است

ما به دنیا باید این تصاویر را مخابره کنیم یعنی که تصور واقعی از

ایران نداشتند کما اینکه ما فکر می کنیم در عربستان مردم با شتر

رفت وآمد می کنند درحالی که آن تصویر تغییر کرده به نظر من

اولین چیز تغییر دادن تصویر ذهنی مردم دنیا از مردم ایران است

این هم با نشان دادن زندگی اجتماعی ایران فراهم میشودمثل

نشان دادن وضعیت خیابان های ایران، مردم چه طور کار می کنند،

پوشش مردم چه طوری است، کار مردم چه طوری هست، مردم

چه طوری غذا می خورند، ما کجاها رفت وآمد می کنیم، اماکن

دیدنی ایران کجا است، نقاط طبیعی و اکولوژیکی چی هست

اینها را با راه اندازی شبکه هایی مثل شبکه مستند که تلویزیون

راه انداخته، م یتوانیم ایجاد کنیم.

این تصویر وقتی به وجود بیاید دیگر بگویند مردم ایران مردم

توریست هستندا یران یک کشور خشون تطلب ا ست ا یران به

دنبال جنگ است این تصویرها فرومی پاشد و دیگر آ نها موفق

نمی شوند روی این موضوعات برنامه ریزی بکنند...ادامه دارد

منابع:

. 1س